Counter Culture shorts nummer #131 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze 131e editie van shorts vind je tien mooie microreviews van de nieuwe albums van Sum 41, Boundaries, Letters Send Home, Johan, Nightrage, Pirate Queen, Bayside, Five Finger Death Punch, Erra en Seeyouspacecowboy.

Sum 41 – Heaven X Hell (73)
Na 27 jaar vindt Sum 41 het welletjes en gooit de poppunkband de handdoek in de ring. De zwanenzang van deze formatie is een kloeke dubbelaar waar twintig tracks op staan. Die nieuwe liedjes liggen goed in het gehoor, maar zijn niet bepaald noemenswaardig. ‘Heaven X Hell’ is een aalgladde plaat zonder verrassingen. De angel is eruit. Dit is zeker geen slechte plaat, maar van de jonge honden die de scene ooit bestormden met hun metallic poppunk is weinig meer over. Geniet van jullie welverdiende pensioen mannen!

Recensent: Frank van de Ven

Boundaries – Death Is Little More (79)
Slipknot meets Linkin Park overgoten met een dikke deathcore saus. Boundaries is een lekker lompe band die tegelijkertijd niet vies is van een toefje melodie. ‘Death Is Little More’ is een album waarvoor de moshpit is ontworpen. Het gaat er verhit aan toe, maar tijdens de cleans kun je gelukkig even bijkomen. Heel kort, want pure chaos is altijd dichtbij.

Recensent: Frank van de Ven

Letters Send Home – Forever Undone (66)
Het Duitse Letter Send Home zat tijdens hun examenweek vlak naast Hayley Williams. Deze Germanen hebben duidelijk afgekeken bij Paramore. Verwacht gelikte emopop, maar dan net een tikkie neerslachtiger dan je van het gentre gewend bent. ‘Forever Undone’ is vooral leuk voor fans van Paramore tijdens hun ‘Riot!’ periode. Het is wel te hopen dat Letters Send Home bij een volgend album een eigen smoel laat zien.

Recensent: Frank van de Ven

Johan – The Great Vacation (89)
Een van de beste rockbands van Nederland keert terug naar het front en dat is geweldig nieuws! Johan heeft namelijk nooit een slecht album uitgebracht en ‘The Great Vacation’ is daarop geen uitzondering. De band schotelt je opnieuw ambachtelijke popliedjes voor die blijven plakken en die je zo meezingt. ‘The Great Vacation’ is een geweldige popplaat die fans van de band blind kunnen aanschaffen. Mocht je deze band niet kennen, maar trek hebben in frisse rockmuziek die zich laat beluisteren als een kruising tussen The Beatles en Weezer dan is dit jouw ding!

Recensent: Frank van de Ven

Nightrage – Remains Of A Dead World (88)
Scandinavische melodische deathmetal (melodeath voor intimi) was ooit enorm groot. Het genre was van grote invloed op de totstandkoming van metalcore. Inmiddels hebben grondleggers als In Flames en Soilwork voor een ander – meer rockgeoriënteerd – geluid gekozen en lijkt de stroming langzaamaan te verdwijnen. Het altijd betrouwbare Nightrage biedt echter dapper weerstand! Deze titanen komen nu met ‘Remains Of A Dead World’ op de proppen. De komst van Konstantinos Togas heeft de band veel goed gedaan, want deze gasten klinken als herboren. Deze Griek heeft een groter vocaal bereik dan zijn voorganger en dat maakt de muziek direct veel spannender, melodieuzer en energieker. Fans van flitsend gitaarwerk en euforische refreintjes weten genoeg…

Recensent: Frank van de Ven

Pirate Queen – Ghosts (71)
Piratemetal is een bijzonder subgenre. Je moet maar zin hebben in een theatraal gezongen album over piraten. Deze metalband met enkel dames is – net als Babymetal –  een acquired taste zoals dat zo mooi heet. ‘Ghosts’ is geen vervelend album, want de liedjes zitten goed in elkaar en worden goed gespeeld. Het is alleen zo verdomd melig. Vind je het tof om een hele plaat over piraten te horen en meegenomen te worden in een soort hoorspel over deze zeerovers, dan is dit echt wat voor jou. Tel dan gerust 10 punten bij de score op.

Recensent: Frank van de Ven

Bayside – There Are Worse Things Than Being Alive (87)
Hoe Bayside klinkt? Als de liefdesbaby van The Smiths en Alkaline Trio. Frontman Anthony Ranieri heeft qua zangstijl wel wat weg van Morrissey. ‘There Are Worse Things Than Being Alive’ is een veilige plaat. De voorman bedient zich al jarenlang van hetzelfde trucje en waarom ook niet? Bayside heeft een eigen geluid ontwikkeld en blijft daar trouw aan. Dit album voegt niets nieuws toe aan het oeuvre van deze band, maar is opnieuw een kwaliteitsproduct.

Recensent: Frank van de Ven

Five Finger Death Punch – Afterlive Deluxe Edition (56)
De Amerikaanse machometal van Five Finger Death Punch doet het goed. Ivan Moody en zijn kornuiten mengen fraai gezongen refreintjes met ruwe schreeuwzang en decoreren de boel met pakkende hardrockriffs. Deze formule gaat er bij hele volksstammen in als koek. Diezelfde koek wordt nu in een nieuwe verpakking opnieuw opgediend. Deze luxere uitgave van ‘Afterlive’ telt vier akoestische versies van oude krakers en een nieuwe track met wijlen DMX als gastartiest. Erg mager als je deze plaat al hebt en voor vijf extra tracks opnieuw de volle mep mag betalen. Dit had een EP’tje moeten zijn.

Recensent: Frank van de Ven

Erra – Cure (75)
Erra is het verlegen broertje van The Devil Wears Prada. ‘Cure’ bestaat uit glossy metalcore volgens het boekje. Je weet precies wat je kunt verwachten en wordt niet verrast. De cleans zijn prima en de schreeuwzang is ook dik in orde. Gewoon een toffe genreplaat.

Recensent: Frank van de Ven

Seeyouspacecowboy – Coup De Grace (78)
Metalcore voor ADHD’ers of popmuziek voor mensen met een extreem korte aandachtsspanne? Seeyouspacecowboy maakt chaotische mathcore die aan Rolo Tomassi en iwrestledabearonce doet denken. Vind je die eerder genoemde bands tof dan is ‘Coup De Grace’ een mooie aanvulling op je platenverzameling.

Recensent: Frank van de Ven