Vrijdag 21 maart was Musicon het podium voor Vinyl Grove’s stonerfest. Snowburner opent deze stoneravond op gepaste wijze. Compromisloze stoner met een flinke lading fuzz. Echte desertrock, maar dan van Hollandsche bodem. Al doet het geluid soms ook denken aan River Runs Red van Life Of Agony. Vooral de zang toont bij vlagen gelijkenissen met Keith Caputo, zoals bijvoorbeeld in The Greenhouse Effect. Een van de gitaristen worstelt helaas met de techniek die het af en toe af laat weten. Zonde dat dit voor de nodige afleiding zorgt. Hierdoor komt Snowburner niet geheel tot zijn recht. Hopelijk volgt snel een herkansing.

Tweede naam op het affiche is The Kettle. De band heeft nog geen officiële release achter haar naam staan en is ook op de virtuele snelweg nog moeilijk te vinden. Dat daar snel verandering in mag komen, bewijst The Kettle vanavond. De band omschrijft zichzelf als een stoner jam band. Veel improvisatie dus, waardoor elk nummer telkens weer anders klinkt. Het drietal uit het oosten des lands durft veel. Ingetogen passages culmineren in snoeiharde stoner riffs. Andersom gebeurt het ook regelmatig dat een stevige passage in een moment van stilte of minimalisme overgaat. Het ontbreken van vaste structuren lijkt dit goed op elkaar ingespeelde trio niet te deren. Ook zonder enige vorm van zang houden ze de aandacht van het publiek van begin tot eind vast.

Nog meer instrumentaal geweld volgt met headliner Monomyth. Het debuutalbum is strak uitverkocht, maar er volgt binnenkort een re-release. In een thuiswedstrijd neemt Monomyth het publiek mee als space cadets. De combinatie van psych, kraut en stoner rock luistert echt als een soundtrack van een duistere Sci-Fi film. Het Flash Gordon T-shirt past dus perfect bij de gelegenheid. Monomyth zet een mooi vol geluid neer. Met eigen geluid en nog iemand achter de knoppen op het podium, is dat een wereld van verschil met het geluid eerder op de avond. De lange nummers worden fantastisch mooi opgebouwd. Naast schitterende tracks als Vanderwaalskrachten en het 17 minuten durende epos Hugyens van het debuutalbum, is er ook al nieuw materiaal te horen. Ondanks de lengte van de nummers, blijf je geboeid luisteren en laat je je meesleuren in het avontuur. Dat avontuur eindigt vaak met een prachtige climax waarin de band goed losgaat. Uitkijken dus naar dat tweede album en tot die tijd hun tour agenda in de gaten blijven houden.