Het zal je wellicht niet ontgaan zijn: All Time Low is er weer! Niet dat de laatste keer nou zo lang geleden is (een jaar, om precies te zijn), maar in april komt het viertal uit Baltimore met een nieuw album getiteld Future Hearts. Dat moet gevierd worden met een uitgebreide promotietour, die ook neerstrijkt in het Utrechtse TivoliVredenburg.
Het is een mooi affiche, want als supports zijn de opkomende poppunkbands Real Friends en Neck Deep meegekomen. Voor hen een mooie manier om hun fanbase uit te breiden, want de Rondazaal is compleet uitverkocht en is ook al goed gevuld als Real Friends de avond aftrapt. Hoewel de liedjes best catchy zijn, speelt het kwintet vanavond nogal rommelig: met name de lead vocals van zanger Dan Lambton laten het af en toe afweten. Misschien komt het door de jetlag, of door het feit dat Lambton zo stoned als een garnaal is. Real Friends probeert het, maar hoe sympathiek ze ook zijn, in muzikaal opzicht laten ze vanavond echt te weinig zien.
Neck Deep gaat gelukkig een stuk lekkerder. De Britse poppunkers worden steeds populairder: zo zijn ze de afgelopen tijd regelmatig te vinden op covers van internationale alternatieve muziekmagazines, en wordt de band door menig festival geboekt. De energie spat in elk geval van het podium af, en langzaamaan komt er zelfs een moshpit op gang. In de zaal zijn uiteindelijk aardig wat meisjes met shirtjes van Neck Deep te zien, dus de mannen doen duidelijk goede zaken. Het repertoire van de band is niet al te bijzonder, maar de heren weten de zaal in elk geval uitstekend op te warmen.
Het Amerikaanse All Time Low maakt toegankelijke poppunk en ziet er ook nog eens bijzonder gelikt uit: dat moet normaal gesproken hordes aan gillende bakvissen trekken, maar dat blijkt nog reuze mee te vallen. Natuurlijk staan er ’s middags al lange rijen voor de zaal en wordt de band bij opkomst uitgebreid toegejuicht, maar het is allemaal niet zo heftig meer als enkele jaren geleden. Alex, Jack, Rian en Zack zijn vooral in hun teksten ietsje volwassener geworden en lijken daardoor hun oudere fans te hebben behouden. Het zorgt voor een gevarieerd publiek dat staat te popelen om helemaal uit hun dak te gaan.
All Time Low heeft inmiddels alweer vijf succesvolle albums op zak en de zesde dreigt ook een hit te gaan worden, want leadsingle ‘Something’s Gotta Give’ wordt platgedraaid op de populaire radio- en tv-zenders. De band heeft dan ook een drukke persdag achter de rug, maar heeft nog genoeg energie over om een set van anderhalf uur af te werken. Er wordt geopend met het bekende ‘Lost In Stereo’, waardoor de zaal direct aan het dansen slaat en er zelfs een behoorlijke moshpit ontstaat. Die gaat ook niet meer weg, want achtereenvolgend worden ‘Stella’, ‘Heroes’, ‘A Love Like War’ en ‘Damned If I Do Ya (Damned If I Don’t)’ de zaal in geknald; elk nummer is weer een schot in de roos. De band is een beetje overdonderd door de positieve reacties van het publiek, en zegt dat het net lijkt of ze een greatest hits show doen.
Hoewel All Time Low soms vrij serieuze onderwerpen aansnijdt in hun liedjes, weten de heren nog meer dan prima hoe ze moeten grappen en grollen. Gitarist Jack Barakat verzamelt traditiegetrouw alle bh’s die naar het podium worden gesmeten, terwijl voornamelijk hij en zanger Alex Gaskarth allerlei flauwe grapjes en anekdotes vertellen. Zo zegt Barakat dat hij de voorgaande avond een handjob had besteld bij de McDonalds en die ook heeft gekregen, en geeft Gaskarth aan dat Giel Beelen die ochtend wel meer met de band heeft gedaan dan alleen muziek maken.
Gelukkig leidt dat niet af van hun kwaliteiten als liveband. All Time Low staat al jaren bekend als één van de beste livebands binnen de poppunk en ook vanavond wordt dat opnieuw bewezen. In eerste instantie staan zowel de bas als Gaskarth’s microfoon niet top afgesteld, maar dat wordt op tijd opgelost. All Time Low speelt strak en barst van de energie; dat blijkt besmettelijk te zijn, want van begin tot eind is het in de zaal één groot feestje. Het is voor de band te hopen dat Future Hearts inderdaad goed aanslaat, want dan zou All Time Low de volgende keer zomaar ineens de Heineken Music Hall aankunnen. Ze hebben in ieder geval al een headlinespot op het Limburgse Jera On Air festival binnen. Voor wie nog twijfelt: gaat dat zien!