Het Amerikaanse Spoken combineert post-hardcore met metal en overgiet het geheel met een popsausje. Deze genrecocktail wordt bij elkaar gehouden door de melodramatische voordracht van frontman Matt Baird. Bij vlagen doet hij aan een bezeten Gerard Wat van My Chemical Romance denken. Inmiddels bestaat Spoken alweer achttien(!) jaar. De emohype is allang gaan liggen en post-hardcore is op zijn retour. Heeft deze formatie nog wel bestaansrecht?
Het antwoord op bovenstaande vraag is een volmondig ‘ja’. Spoken heeft zichzelf opnieuw uitgevonden en heeft de post-hardcore verruild voor popmetal. De band klinkt wat harder dan in de beginjaren, maar weet nog steeds waar een goed liedje aan moet voldoen. De riffs zijn pakkend, de hooks catchy en de refreinen oorwurmen. Op hun achtste studioalbum bewijst het gezelschap dat er van metaalmoeheid nog lang geen sprake is. ‘Breathe Again’ – een verwijzing naar hun meest succesvolle album ‘Last Chance To Breathe’ uit 2003 – klinkt vitaal en fris. Je luistert naar een stel veteranen, maar hoort een roedel jonge honden. De zang komt vanuit de tenen en is zeer intens.
Ondanks de christelijke achtergrond van de band word je niet overspoeld met geloofsovertuigingen. Spoken maakt positieve muziek waar zelfs de meest verstokte atheïst geen aanstoot aan kan nemen. ‘Breathe Again’ is een sterk album dat in de Benelux waarschijnlijk weinig potten zal breken. Te onbekend. Daarnaast is deze band te soft voor metalheads en te hard voor radiorockliefhebbers. De avontuurlijk ingestelde liefhebber van zwaardere popmuziek zal vast genieten van deze vette plaat.