Het jaar zit er weer bijna op en dus is het tijd om de balans op te maken. Over iets meer dan een week maken wij onze jaarlijst bekend, maar vóór dat moment krijgen verschillende redacteuren de kans om hún hoogtepunten van 2015 met jullie te delen. De komende week stelt iedere dag één reviewer een aantal platen aan je voor die je móét luisteren vóór 2015 voorbij is. Zelf een jaarlijst maken? Maak een account aan op www.jaarlijst.nl en laat ons weten wat jij de beste platen van het afgelopen jaar vond!
In de eerste aflevering is het de beurt aan Frank. Zijn eindlijst wordt gedomineerd met gitaargeweld. Van de emocore van Emery naar het AOR-geluid van Nightflight Orchestra: er is veel moois uitgekomen dit jaar.
- Emery – You Were Never Alone
Emery is niet bang om te experimenteren en is wars van genreclichés. ‘You Were Never Alone’ is een dynamisch album dat continu weet te verrassen. Dit is een emotionele rollercoaster die afwisselend boze, nostalgische en melancholische gevoelens bij de luisteraar weet te ontlokken. Hoe hard de gitaren of drums ook gegeseld worden: de hemelse zang zorgt ervoor dat Emery toegankelijk blijft klinken. Halleluja!
- Soilwork – The Ride Majestic
De melodeath van Soilwork schurkt erg dicht tegen metalcore aan. Als je fan bent van Killswitch Engage, Bury Tomorrow of Unearth zul je goed uit de voeten kunnen met deze band. Dit Zweedse gezelschap heeft met ‘The Ride Majestic’ een sterke plaat afgeleverd. De riffs zijn vet, de hooks episch en de zang bombastisch. Deze schijf klinkt als een klok en kent geen zwakke momenten.
- Black Temple – All Ends
Black Temple maakt namelijk een kruising tussen post-hardcore en noiserock. De band doet denken aan het oude Biffy Clyro voordat die Schotse formatie voor de mainstream koos. Melodie en techniek gaan hand in hand. Debuut ‘All Ends’ combineert stuwende gitaarlijnen met passionele vocalen en vette riffs. Deze schijf barst van de energie. De band is erin geslaagd een afwisselende plaat af te leveren. De tracks zijn gevarieerd en hebben allemaal een eigen identiteit. Dit is een uitstekend visitekaartje!
- Nightrage – The Puritan
Op dit zesde studioalbum wordt de liefhebber van snel gitaarwerk opnieuw getrakteerd op superstrakke melodische deathmetal. Dit alles wordt overgoten met het bekende Gothenburg-sausje waar een band als In Flames ooit mee groot geworden is. Dit genre is allang niet meer zo populair als het ooit was, maar gelukkig is Nightrage wars van trends en krijg je precies waar je op hoopt. Woeste schreeuwzang in combinatie met galopperende gitaarsolo’s en pakkende refreintjes zorgen voor een euforisch gevoel. Dat verveelt nooit!
- Devil You Know – They Bleed Red
Devil You Know klinkt toegankelijk zonder aan kracht in te boeten. De vocalen van Howard Jones passen zich aan de tracks aan en dat resulteert in een gevarieerde schijf. Elk nummer heeft een eigen identiteit. Nergens klinkt dit album te glad of klinisch. Knoppengoeroe Josh Wilbur laat de tracks ademen en dat heeft een spannende en venijnige schijf opgeleverd. Het smerige gitaargeluid en de brute schreeuwzang geven deze band een scherp randje. Zo hoort spannende metal te klinken!
- Lamb Of God – VII: Sturm Und Drang
Op het achtste studioalbum klinkt Lamb Of God dynamischer , intenser en dramatischer dan ooit. ‘Storm Und Drang’ laat een herboren band horen. Het gezelschap durft meer te experimenteren en dat heeft in een beklemmend en spannend album opgeleverd. Blythe gebruikt zelfs cleane zang op het emotionele ‘Overlord’. In het verleden was zoiets ondenkbaar. Ook de gastbijdrage van Deftones-kopstuk Chino Moreno op ‘Embers’ is een onverwachte zet. Dit geëxperimenteer maakt het album ontzettend goed en spannend.
- Therapy? – Disquiet
Therapy? opereert al jarenlang onder de radar, maar is nog steeds een graag geziene gast op festivals. Volkomen terecht, want wie deze gasten ooit live heeft gezien weet waarom deze band al 26 jaar bestaansrecht heeft. Met het toegankelijke ‘Disquiet’ vol instant classics kan dit trio er weer decennia tegenaan. Geen enkele band klinkt als Therapy? en deze hommage aan hun meest succesvolle plaat ooit (‘Troublegum’ uit 1994) klinkt verdomd fris.
- Solution .45 – Nightmares in the Waking State: Part I
In 2010 verscheen ‘For Aeons Past’. Het debuut van Solution. 45 deed denken aan het oudere werk van Scar Symmetry. Dat is niet zo gek, want frontman Christian Älvestam maakte in het verleden furore met die band, maar besloot om een nieuwe groep op te richten. Wegens interne strubbelingen duurde het erg lang voordat er een opvolger klaar was. Na een dikke vijf jaar wachten, ligt dan eindelijk de tweede langspeler van Solution. 45 in de winkel. ‘ Nightmares in the Waking State: Part I’ is het eerste deel van een beoogd tweeluik. De liefhebber van enigszins gladde melodeath met een powermetalsausje kan zijn of haar lol op. Älvestam bewijst opnieuw een veelzijdig vocalist te zijn en combineert lieflijke zang met brute grunts. Stoere metalheads zullen deze schijf wellicht te soft vinden, maar fans van pakkende poprock met een metalen randje zullen smullen van deze knap gemaakte plaat. Soms een beetje kitsch, maar wel lekker!
- Halestorm – Into The Wildlife
Net als op de vorige albums het geval was, staat er geen enkel slecht nummer op deze schijf van Halestorm. Over elk nummer is goed nagedacht. Halestorm weet hoe een goed liedje moet klinken en waar het aan moet voldoen. Elk nummer heeft iets bijzonders te bieden in de vorm van een pakkende hook, een stoere riff of een kippenvelopwekkend refrein. Er is weer hoorbaar veel aandacht aan de composities besteed en elk nummer zou zo op de radio kunnen.
- Nightflight Orchestra – Internal Affairs
Het Zweedse Night Flight Orchestra bestaat uit metalheads die wel eens wat anders wilden proberen. Onder leiding van frontman Björn ‘Speed’ Strid maakt deze supergroep radiorock zoals deze in de jaren 70 werd vervaardigd. Headbangers zullen zich in eerste instantie achter de oren krabben als ze leden van spijkerharde bands als Soilwork en Arch Enemy catchy zulke toegankelijke gitaarpop horen spelen. Fans van KISS, Foreigner en Fleetwood Mac zullen goed uit de voeten kunnen met ‘Skyline Whispers’. Catchy melodieën, galmende zang en euforische gitaarsolo’s bedelen continu om je aandacht. Het is duidelijk dat de leden van Night Flight Orchestra een voorliefde voor classic rock koesteren. Die devotie heeft in een album geresulteerd waar je vrolijk van wordt.