Wolfmother, De Staat, Sum 41: in onze festivalrecensie van de Lowlands-zaterdag vind je onze hoogte- en dieptepunten van deze tweede dag Lowlands 2016.

This is just a tribute

Op gepaste, muzikale wijze wordt er op de vroege zaterdagmiddag nog even stilgestaan bij alle geliefde muziekhelden die recent en minder recent zijn komen te overlijden. Tributo 2016 geeft de Alpha een opfriscursus muziekgeschiedenis, voorzien van unieke uitvoeringen van nummers van onder meer David Bowie, Motörhead en Prince.

Ondergewaardeerde oerrockers van Down Under

Gelukkig: de Australische rockers van Wolfmother zijn weer helemaal terug. Nieuw album, nieuwe tour, nieuwe energie: het trio heeft er zin in en de Alpha gelukkig ook. Gitaarvirtuoos Andrew Stockdale laat zien dat Wolfmother anno 2016 bijna klaar is om de stap naar hoofdact te gaan maken, enige wat daar nog voor ontbreekt is een dosis interactie met het publiek.

Vlaggenschip van de Nederlandse popmuziek

Wie één band mag noemen als vlaggenschip van de Nederlandse popmuziek, zal De Staat ongetwijfeld op het puntje van zijn tong hebben liggen. En terecht. Onder leiding van frontman Torre Florim laat de Nijmeegse formatie geen enkel steekje vallen, maar misschien is dat dan ook meteen een puntje van kritiek: het mag wel ietsje spontaner en minder plichtmatig. Zoals het een rockband betaamt.

Post-puberale punkrockparty

Van de popmuziek anno 2016 neemt Sum 41 ons even een jaar of vijftien mee terug in de tijd. Naar de gloriedagen van de poppunk, toen men met drie akkoorden en een pakkende tekst een perfect recept had voor hitlijstmateriaal. Wie denkt dat dat in 2016 niet meer gewaardeerd wordt, heeft het echter mis: de Bravo schudt tijdens deze post-puberale punkrockparty op zijn grondvesten als de Canadezen de ene na de andere herkenbare tune uit hun riffkanon laten knallen. De vuistjes gaan in de lucht, ieder refrein wordt uit volle borst meegezongen en even weet iedereen weer hoe het voelde om het principieel oneens te zijn met alles behalve zijn eigen mening.

De hoogvliegers van Noël Gallagher

Het zou een godswonder zijn, zou deze recensie niet de namen Noël Gallagher en Oasis in één zin noemen. Dat had echter niet gehoeven, want Gallagher mag dan links en rechts een Oasis-hitje spelen, hij heeft het al lang niet meer nodig om een goede (solo) performance te geven. Ondanks het feit dat de betere helft van de Gallagher-broertjes de uitstraling heeft van een gepofte aardappel, weet de beste man maar al te goed hoe je een goed nummer schrijft, hoe je dat vervolgens aan je publiek verkoopt en hoe je een volle Bravo-tent door een hoosbui heensleept.

Bekijk de foto's

De fotoserie van Lowlands 2016 is te bekijken via onze facebook pagina en wordt regelmatig aangevuld met nieuwe foto’s.