Touren met een nieuw album dat nog niet is uitgebracht, niet veel bands doen het. Touren met een nieuw album dat zelfs helemaal nog niet is opgenomen, geen een band doet het. Althans, vrijwel geen een band. Het Engelse progcollectief Anathema trekt zich niks aan van deze ongeschreven regel en doet het deze tour doodleuk wel. Vanavond staat de band in De Effenaar te Eindhoven en de lange rij bij binnenkomst doet vermoeden dat het concert stijf is uitverkocht. Dit is echter niet het geval, al is het wel goed druk binnen en zal het niet veel gescheeld hebben of het bordje ‘uitverkocht’ mocht op de deur.
Vanwege de lange rij begint de band ook een klein half uurtje later dan gepland. Een klein half uurtje langer om je voor te bereiden denk je dan. Dat is echter niet af te horen aan opener ‘Gotyou To’ (juist ja, een nieuw nummer). Het nummer klinkt rommelig en zanger Vincent Cavanagh zit er continu naast. Deze valse start wordt gelukkig direct goed gemaakt met het tweeluik ‘Untouchable Pt. I’ en ‘Untouchable Pt. II’. Wat een wereldsongs zijn dit toch. Als daarna het fantastische ‘Thin Air’ wordt ingezet, weten we dat we gebakken zitten vanavond. Anathema is een band van wereldklasse en vanavond is zij in topvorm. Fantastische songs, geweldige musici en met Vincent Cavanagh en Lee Douglas heeft de band twee vocalisten in huis die je weten te raken tot op het bot.
Naast vele publieksfavorieten worden vanavond dus ook een aantal nieuwe songs gespeeld. Zes in totaal. Met name het door Lee Douglas gezongen ‘Ghosts’, het vinnige ‘Bricks’ (wat zo nu en dan wel iets weg heeft van The Cure) en het melancholische ‘Springfield’ doen vermoeden dat er weer mooi nieuw plaatwerk in het vat zit.
Valt er voor de aanwezigen, behalve de valse start (die welgeteld een nummer duurde), helemaal niks te klagen? Nou, muzikaal misschien niet, maar Jezus, wat kan die Daniel Cavanagh een botte boer zijn zeg. Ok, hij is me wel vaker negatief opgevallen bij een Anathema concert, maar vandaag maakt hij het wel erg bont. Zo staat hij bijzonder ongeïnteresseerd op het podium in zijn vale hoodie en zijn trainingsbroek. Alsof de rest van de band hem vijf minuten voor aanvang vanachter de PS4 heeft geplukt (de gaming headset heeft hij nog op namelijk). Daarnaast getuigt het ook niet van al te veel respect naar je fans om na ‘Untouchable Pt. II’ te verkondigen dat je min of meer een bloedhekel hebt gekregen aan dat nummer, omdat je het al zo vaak gespeeld hebt. Naast mij staan mensen die tot in tranen geroerd waren door dat nummer. Och, en zo zijn er nog wel een paar van die irritatiemomentjes. Echt Daniel, de mensen weten heus wel dat onder vrijwel alle Anathema klassiekers jouw credits staan. Vincent heeft gewoon een wagonlading meer charisma dan jou. Het heeft dan ook geen enkele zin om middels dit soort gedrag de aandacht op je te vestigen. Och, en toch. Ik denk dat iedereen in de zaal je op het einde van het concert wel dood kon knuffelen toen je de woorden zei: ‘Let’s play the first four of Judgement’.
Alles is dan ook weer vergeten en vergeven wanneer de band er knallend uitgaat met enkele ‘Judgement’-krakers. Anathema biedt vanavond meer dan twee uur topvermaak. En alle aanwezigen kunnen dan ook met een heerlijk warm gevoel de eerste echt koude nacht in.