The Rasmus kennen we allemaal van de monsterhit ‘In the Shadows’. Dat de band inmiddels negen albums op zak heeft zal het grote publiek waarschijnlijk ontgaan zijn. Of dat terecht is, viel gisteren te ontdekken in Eindhoven: daar luidde de band, die door velen toch als eendagsvlieg wordt gezien, het weekend in voor een volle Effenaar.

Frontman Lauri Ylönen is blij en ook trots om terug te zijn. Hij heeft niet een heel grootse stem en komt soms nauwelijks boven zijn band uit. Hij oogt op het begin wat nerveus en vraagt net iets te vaak om hulp van het publiek. De overige bandleden lijken er beter in te zitten. Drummer Aki Hakala zorgt voor een strak ritme en Eero Heinonen laat naast zijn baskunsten ook een gouden keeltje horen. De band valt terug op afgezaagde lyrics en veel singalongs, maar beschikt wel over heel veel catchy liedjes.

Dark Matters

Het Finse kwartet bracht vorig jaar hun eerste plaat uit sinds zij in 2012 even uit elkaar gingen. Het album heet Dark Matters en past qua titel in elk geval goed bij eerdere albums van de band, die vaak refereren aan dood en duisternis. Muzikaal is er wel het een en ander veranderd: de energieke, springere rock van 15 jaar geleden is inmiddels overgegaan in een wat gladdere popsound.

In de Effenaar zijn de mannen echter terughoudend met het nieuwe materiaal: er komen van Dark Matters maar vier nummers voorbij, voor de rest ligt de nadruk vooral op het werk van begin jaren ‘2000. Hoewel er van met name doorbraakplaat Dead Letters veel voorbij komt, ontkomt The Rasmus deze avond niet aan een ietwat saai middenstuk.

Hitgevoelig

Na een aangenaam rondje akoestische nummers wordt het startschot gegeven van het hitgevoeligere deel van de setlist. De band schakelt een tandje bij met ‘In My Life’ en ‘First Day of My Life’, twee singles die ten tijde van hun releases nog aardig wat airplay kregen op de radio als opvolgers van ‘In the Shadows’. Laatstgenoemde sluit vanavond het reguliere deel van de set af, en zorgt voor flink wat stampij in de zaal. De kenmerkende oh-oh’s zullen na vanavond nog wel even in de hoofden blijven hangen.

Het valt niet alleen op dat The Rasmus niet met een van hun grootste hits afsluit, maar ook dat er met een ballad wordt afgesloten. ‘Sail Away’ is een bekende onder fans, maar het zorgt niet voor een noemenswaardig einde van het concert. Uiteindelijk blijkt deze band, die toch over heel wat aantrekkelijke songs beschikt, het toch vooral te moeten hebben van de nostalgie.