Het festivalseizoen is inmiddels écht lekker op gang gekomen en de zomerstop zit er alweer aan te komen. Maar gelukkig is het nog (lang) niet zover. Met – bijvoorbeeld – Rock Werchter, Bospop en North Sea Jazz is er de komende weken nog genoeg te beleven op onze kanalen. Maar deze week zijn we allereerst op Down The Rabbit Hole, nabij het Gelderse Wijchen. Daar stond ooit de wieg van ondergetekende, dus behoort hij tot de vaste bezoekers en dus is hij dé ideale persoon om u te dit mooie festival – waarvoor u via de bekende verkoopkanalen voor ruim honderd euro’tjes nog gewoon tickets voor kan kopen – aan te bevelen. Dit zijn tien dingen waar wij aan de Groene Heuvels zeker langsgaan.

Down The Rabbit Hole heeft met zijn “hipje-hopje”-imago na drie edities een redelijk vastomlijnde plek in het festivallandschap verdient. Het is een sympathiek, middelgroot festival waarbij beleving en muziekprogramma hand in hand gaan. Daarbij is het naar model van Lowlands opgebouwd. Overdag doet het festival een poging om een muzikaal relevant programma op te bouwen rondom kleine namen (en dus zonder echt grote headliners), maar daarnaast en – vooral – ’s nachts ligt de nadruk op beleving en sfeer. Dit jaar lijkt die dubbele nadruk meer dan ooit aanwezig te zijn. Dat is bijvoorbeeld te zien aan het blokkenschema, waarbij randprogrammering en programmering een ongeveer even grote plaats hebben ingenomen.

Het is ook een verstandige en logische keuze, want Down The Rabbit Hole blijft muzikaal worstelen met de concurrentie van het net grotere Best Kept Secret. In het verleden pikte Down The Rabbit Hole nog wel eens grote namen weg voor de neus van Best Kept Secret (The National, Black Keys en Patti Smith bijvoorbeeld), maar dit jaar lijkt Best Kept Secret qua headliners afstand te hebben genomen. Het wordt interessant te zien hoe de reactie van Down The Rabbit Hole daarop gaat uitpakken en het is te hopen dat de randprogrammering het muziekprogramma niet compleet gaat verdrukken. Dat zou jammer zijn, want in de breedte heeft Down The Rabbit Hole dit jaar een prima programma gepresenteerd. Daarbij zijn er veel meer dan tien acts interessant, maar als wij u in chronologische volgorde tien optredens mogen aanraden, dan kiezen we voor deze tien. We wensen u heel veel plezier op Down The Rabbit Hole dit weekend!

  1. Pond (vrijdag, 17:45-18:45, Teddy Widder)

Pond is een psychedelische rockband uit Perth, Australië. Niet geheel toevallig komt dé hedendaagse vaandeldrager van dat genre – Tame Impala – ook uit Perth. Er zijn echter veel meer dwarsverbanden tussen die bands. Twee van de vijf permanente leden van Pond zijn ook onderdeel van de vaste live-formatie van Tame Impala, Pond-frontman Nick Allbrook was tot 2013 bassist bij Tame Impala en Tame Impala-frontman Kevin Parker was op zijn beurt weer tot 2011 drummer van Pond. Inmiddels zijn de formaties iets uit elkaar gegroeid; Tame Impala is een meer toegankelijke elektronische richting opgegaan, terwijl Pond is terechtgekomen in een psychedelisch LSD-moeras waaruit wij onder meer The Flaming Lips uit kennen. Gevolg? Twee heerlijke platen (Man It Feels Like Space Again en The Weather) en een dijk van een livereputatie. Een mustsee voor zowel de mensen die voor het eclectische nachtprogramma komen als voor hen die de muziek belangrijker vinden.

  1. Bonobo (Live) (vrijdag, 20:45-21:45, Hotot)

Wij hoeven u vermoedelijk niet echt meer uit te leggen wie Bonobo precies is. Daarom vertellen we u iets nieuws. Wist u dat Simon Green – mister Bonobo – van huis uit helemaal geen DJ maar bassist is? Zijn succes ontstond toen hij met zijn basgitaar loopjes ging inspelen en toen hij die loopjes vastdraaide aan hophop- en triphopsamples. Vanuit dat project werd hij uiteindelijk een ambient-grootheid en inmiddels is Bonobo terechtgekomen op het snijvlak van triphop en wereldmuziek. Laatste plaat Migration was er een om door een ringetje te halen. Wat u live kunt verwachten? Als de avond invalt draait Bonobo zijn grote breakbeat-hits moeiteloos vast aan het Migration-werk dat hij opvoert met een prima band die samen goed zijn voor ongeveer uw halve livedance-platenkast. Zo’n naam die op één of andere manier bijna bij dit festival lijkt te horen.

  1. Slaves (vrijdag, 23:00-0:00, Fuzzy Lop)

U kunt hier natuurlijk naar Moderat, maar als u net iets meer wil schuren raden wij u het snoeiharde punkduo Slaves aan. De Engelsen maakten met Are You Satisfied? de spannendste punkplaat sinds Johnny Rotten en Sid Vicious de stekker uit de Sex Pistols trokken. Ook nieuwe langspeler Take Control beviel ons weer uitstekend en viel ook goed in de smaak bij muzikale grootheden als Beastie Boy Mike-D, die de formatie de toekomst van de rauwe muziek noemde. Een uur lang dansen tegen de consumptiemaatschappij. Of, zoals Laurie en Isaac zelf zouden zeggen, Consume Or Be Consumed.

  1. Trentemoller (vrijdag, 0:00-1:00, Teddy Widder)

De voornaam van Trentemoller is Anders. Dat is een vrij redelijke omschrijving van zijn van-hot-naar-her-carriére. Wereldberoemd werd hij met technostandaarwerk The Last Resort, maar sinds dat album schiet zijn werk eigenlijk alle kanten op. Laatste plaat Fixion is een bijzonder taaie postpunkplaat waarop lange soundcapes en dissonante melodielijnen niet geschuwd worden. Vooral interessant voor mensen die Moderat een beetje saai vonden, of voor hen die na Slaves nog wel wat melodieuzer schuurwerk kunnen gebruiken.

  1. Orchestra Boabab (zaterdag, 13:30-14:30, Teddy Widder)

Een van de groten der aarde, op zaterdagmiddag in een tentje op Down The Rabbit Hole. Orchestra Boabab is een orkest uit Dakar, Senegal die wereldwijde bekendheid heeft verworven met hun mix van (Cubaanse) swingmuziek en traditionele West-Afrikaanse Toeareginvloeden. Glorietijd van de formatie lag middenin de jaren ’70, toen de band de wereld overging met dit unieke geluid. Sinds die tijd strijden zij met Buena Vista Social Club om de fictieve titel ‘grootste wereldmuziekband ter wereld’. Anno 2017 is de formatie na vele wisselingen en uiteenspattingen terug met een tribute-album dat is opgedragen aan mede-oprichting Ndiouga Dieng. Daarop nam de formatie de legendarische tapes uit de jaren ’70 opnieuw op. Dat is meer dan de moeite van het luisteren waard, zoals je dit concert als muziekliefhebber gewoon moet hebben bijgewoond!

  1. Spinvis (zaterdag, 17:30-18:30, Teddy Widder)

Hoewel Spinvis natuurlijk regelmatig ’s lands grootste popzalen bezoekt, doet ‘ie niet vaak een festivalshow. Sinds dat hij in 2012 op Lowlands stond kunnen wij ons zelfs geen grote festivalshow heugen. Maar dit jaar is de Utrechter wél op Down The Rabbit Hole. Vooral om zijn nieuwe plaat Trein, Vuur, Dageraad aan te prijzen. Die plaat vonden wij bij de fijnste platen van 2017-tot-nu horen. Mocht u daar minder mee hebben en daarom twijfelen om te komen, kunnen wij u onze review van zijn clubshow in TivoliVredenburg aanraden. Als het op Down The Rabbit Hole ook maar half zo goed is dan het daar was wordt het een van de fijnste uurtjes van dit festivalweekend.

  1. Soulwax / 2manyDJ’s (zaterdag, 20:30-21:30, Hotot / 01:15-02:45, Teddy Widder)

Vorige week op Best Kept Secret behoorden de shows van DeeWee (zoals de broers Dewaele zich tegenwoordig ook wel noemen) tot de beste van het weekend. De DJ-set van 2manyDJ’s bewees opnieuw dat zij zich kunnen scharen onder  ’s werelds meest invloedrijke draaitafelkoningen. Maar inmiddels weten we wel dat niemand anders Kernkraft 300, Nirvana en MGMT in drie minuten aan elkaar kan loopen. Het was uiteindelijk de show van Soulwax die behoorde tot de allerbeste van het weekend. Wat u kunt verwachten? Snoeiharde electronica, een strakke liveband, maar vooral drie (!) drummers die elkaar de loef proberen af te steken. Igor Cavalera (Sepultura, Soulfly, Cavalera Conspiracy) is de grote ster, maar ook Blake Davies (Turbowolf) en Victoria Smith (M.I.A., The XX, Jamie XX) zijn geen kleine namen. Feest voor iedere liefhebber van getroebleerde electrobeats.

  1. Fleet Foxes (zaterdag, 22:45-0:00, Hotot)

Net toen wij Down The Rabbit Hole wilden berispen om het gebrek aan grote headliners, kwam men aanzetten met Fleet Foxes. Dat is een grote vis, met name omdat die formatie al sinds 2011 niet meer in Nederland te zien was. Voor uw duidelijkheid, toen was Father John Misty – nu elders op het programma – nog gewoon uithangbord van de formatie. Waar Father John de laatste jaren albums aaneenrijgde, daar deden zijn voormalige bandleden het een stuk rustiger aan. Vorige week is eindelijk de derde plaat van de formatie, Crack-Up, uitgekomen. Het is een heerlijke luisterplaat geworden die op unaniem goede kritieken kon rekenen. Extra leuk: Down The Rabbit Hole is pas de eerste show waar het nieuwe werk aan groot Europees publiek wordt getoond. Bijzondere show voor band én festival.

  1. Spoon (zondag, 17:10-18:10, Teddy Widder)

Spoon is de band waarvoor wij dit weekend naar Beuningen afreizen. Al twintig jaar is de formatie enorme inspiratiebron voor enkele van de grootste bands ter wereld en is men ondertussen fan favorite bij invloedrijke blogs als Pitchfork en Cocequence of Sound. Waarom? Spoon heeft nu al vijf albums vol perfecte indieliedjes afgeleverd, waarin experimenteerdrift en vernuftige eenvoud hand-in-hand gaan. Ieder nummer schuurt, vloeit en stuwt. Dat is zo cool, dat er experts zijn die in Spoon de toekomst van de bandjesmuziek zien. Wij houden het voorlopig op de blijde constatering dat dit weekend één van onze favoriete bands op de planken staat van een Nederlands festival. En gezien de zeldzaamheid van shows van (ook) deze band in ons land kunnen wij ons daar nu al over verkneukelen.

  1. De La Soul (zondag, 19:50-20:50, Hotot)

U kent De La Soul zonder dat u het weet allang. De vaandeldragers van de jazzrap waren bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de hiphopstukjes op Feel Good Inc. en Superfast Jellyfish van de Gorrilaz. Maar als u de jaren ’80 nog heeft meegemaakt kent u ze wellicht vooral van Me, Myself & I, de allereerste échte hiphopsingle (oké, deze is wat controversieel) die de Nederlandse hitparade haalde. De La Soul is echter geen revueact. Laatste langspeler …and the Anonymous Nobody vonden wij geweldig, en single Pain (met Snoop Dogg) was één van de lekkerste singles van vorig jaar. Hiphop van topniveau mét een hele dikke liveband. Moet u bijzijn.