Ballen. Correctie: gigantische ballen heeft Sturgill Simpson. De ooit zo gevierde neo-country ster heeft lef door zo uit zijn comfortzone te stappen en voor een geheel nieuw geluid – en genre – te kiezen. ‘Sound & Fury’ is een dikke middelvinger naar genre puristen. Dit album bestaat uit zweterige rock stampers met een country sausje, psychedelische spacerock en zwaarmoedige ballads met een metalen randje.
Het is lastig om een stempel op deze muziek te drukken en juist dat gegeven maakt ‘Sound & Fury’ juist zo de moeite waard. Doordat Sturgill zo hard zijn best doet om te innoveren, shockeren en amuseren komt dit album zo hard binnen. Deze Amerikaan wil je verwachtingspatroon omver blazen en je omver beuken met harde rockmuziek. Dat lukt hem erg goed, want deze schijf zit goed in elkaar. De nummers verschillen enorm van elkaar en kenmerken zich door de compacte speelduur. Het album is ook erg fragmentarisch opgebouwd. Tracks eindigen vrij abrupt. De toonzetting van het daaropvolgende nummer sluit daar niet mooi op aan. Een bewuste keuze blijkt. ‘Sound & Fury’ is namelijk meer dan alleen een album. Het is namelijk ook een film op Netflix waarin de muziek vertelt wat er gebeurt. Alsof het inblikken van een genreoverstijgend rockalbum nog niet opmerkelijk genoeg was voor een countryster!
Sturgill besloot om een aantal Japanse animatiestudio’s te vragen korte films te maken voor zijn album. Elke track heeft een eigen mini-film. Doordat de input van verschillende animatoren werd gevraagd, resulteert dat in een opmerkelijk geheel. Deze anime wisselt continu van toon. Wat de muziek dus ook doet. Dit is een zogenaamd visual album. Hoewel de muziek en teksten erg goed zijn, weet deze in combinatie met de film niet te beklijven. De beelden en het overkoepelende verhaal – iets over een dolende krijger in een apocalyptische wereld – komen niet goed over. Deze voor Netflix gemaakte film oogt als een vreemde, onsamenhangende videoclip. De animatie is ronduit wisselvallig te noemen en was duidelijk een broodproject voor de deelnemende studio’s. Bewegingen ogen houterig en het lijnwerk is niet erg gedetailleerd.
Muzikaal gezien is ‘Sound & Fury’ dik in orde en een aanrader voor avontuurlijk ingestelde liefhebbers van rock en metal. Het filmische gedeelte van dit project is ronduit middelmatig te noemen. Feit is wel dat Simpson lef toont met dit project. Helaas is ballen hebben niet hetzelfde als de bal hoog houden.