Het blijft zo’n ontzettend bijzonder verhaal. Therapy? brak door toen Nirvana de hitlijsten domineerde. De band rond zanger annex gitarist Andy Cairns en bassist Michael McKeegan werd door hun major label als the next best thing gepresenteerd. Na het gigantische succes van ‘Troublegum’ (hun tweede studioalbum. red) besloot de band het over en andere boeg te gooien. Opvolger ‘Infernal Love’ liet de band van een heel andere kant zien en lange tijd beschouwde de band deze plaat als een middelvinger naar hun label. De band wilde lange tijd zelf niets van deze schijf weten.
Deze dwarse houding zorgde ervoor dat de platenmaatschappij besefte geen nieuwe Nirvana in handen te hebben. De leden van Therapy? gingen door met het maken van muziek, maar wel onder hun voorwaarden. Dat zorgde voor een nogal ‘divers’ oeuvre. De laatste jaren kiest Therapy? voor een meer overzichtelijke route. Er wordt steeds meer geflirt met de stijl van ‘Troublegum’ en dat valt (ook) goed bij de fans. Het zestiende(!) album van deze mannen heet ‘Hard Cold Fire’. Deze schijf gaat opnieuw een hoop mensen blij maken!
‘Hard Cold Fire’ ligt in het verlengde van ‘Disquiet’ (2015) en ‘Cleave’ (2018). De band zat in een flow en dat hoor je terug op dit album. Niet zo verwonderlijk als je nagaat dat dit zestiende studioalbum door allerlei tourverplichtingen achttien maanden op de plank bleef liggen. Alle eerder genoemde platen klinken als moderne varianten van ‘Troublegum’. Al is ‘Hard Cold Fire’ net wat venijniger dan de voorgangers. Luister maar eens naar het bijzonder sfeervolle ’Days Kollaps’.
Het spelplezier spat van deze schijf af en dat heeft in een pakkende plaat geresulteerd. De nummers zijn puntig en compact en duren nergens te lang. In een rechtvaardige wereld hoor je deze tracks op de radio. Helaas is gerechtigheid ver te zoeken in de ether en zul je naar de platenzaak of streamingdienst moeten.
Het heilige vuur is nog lang niet gedoofd en Therapy? klinkt gretig. De oorwurmen van dienst op ‘Hard Cold Fire’ zijn wat ondergetekende betreft ‘Bewildered Herd’ en ‘Ugly’. Drie minuten pure punkmetalprogpopperfectie!