Het Amerikaanse Dying Wish maakt furieuze metalcore en werkt hard aan het opbouwen van een fanbase. Dat betekent dat er veel getoerd wordt en dat ook Nederland wordt aangedaan. Counterculture ontmoet de band in de Dynamo in Eindhoven. Zangeres Emma Boster en gitarist Sam Reynolds vertellen wat je in de nabije toekomst van Dying Wish kunt verwachten. Zo staat er een nieuw album op de planning!

In september 2021 verscheen ‘Fragments Of A Bitter Memory’. Dit debuutalbum zette Dying Wish definitief op de kaart als veelbelovende metalcore band. De groep is continu aan het touren om hun eerste worp te promoten. Tussen de bedrijven door wordt er ook nieuwe muziek opgenomen. Zo verscheen recent de single ‘Torn From Your Silhouette’. Dit nummer is alvast een voorproefje van een nieuw album dat net is afgerond.

Het is bijna anderhalf jaar geleden sinds het debuut verscheen. Hoe kijk jij op die periode terug Emma?
Boster: “Het was een spannende tijd. De verwachtingen voor ons debuut waren hoog gespannen en we voelden dan ook een zekere druk. Ons perfectionisme maakte het er niet gemakkelijker op, haha. Toen het album klaar was en uitgebracht werd, waren we tevreden. We hebben veel wensen kunnen verwezenlijken, maar nog niet allemaal. ‘Fragments Of A Bitter Memory’ is een mooi vertrekpunt en voor een debuut prima.”

Op welke manier is jouw leven veranderd na de release?
Boster: “Op elk mogelijke manier! Voordat ik fulltime zangeres werd, werkte ik al in de muziekindustrie maar niet op deze manier. Ik werkte als boeker en productmanager. Grappig genoeg zit ik nu aan de andere kant! Sinds ‘Fragments Of A Bitter Memory’ uitkwam, zijn we twaalf maanden in de tourbus te vinden. Het is gaaf om terug te blikken op de afgelopen periode. We hebben al zoveel bereikt en spelen de muziek waar we van houden. Ik voel mij erg dankbaar voor deze kans en het is lonend om dit leven te leiden.”

Zijn jullie bezig met nieuw materiaal?
Boster: “We hebben net ons tweede studioalbum afgerond! Die plaat luidt een nieuw hoofdstuk in voor Dying Wish. Je kunt de single ‘Torn From Your Silhouette’ als het visitekaartje zien. Dit album laat meerdere kanten van ons zien. Er zitten meer clean vocals in en er staat zelfs een ballad op. Als je denkt dat dit allemaal te soft klinkt, heb je het mis want er staan ook heavy breakdowns en assbeaters op. Je zult ons hardste én zachtste materiaal horen op deze schijf.”

Is een ballad iets wat op je wensenlijstje stond?
Boster: “Absoluut! Zoals ik al zei hadden we veel ideeën die we wilden opnemen. Een ballad was daar één van. Het lukte niet om zo’n nummer op ons debuut te krijgen, maar dat is wel gelukt op ons tweede album. Ik ben trots op alle nummers, maar de ballad is wel echt een track waar ik ontzettend blij mee ben. Een titel kan ik je helaas niet geven, want die moeten we nog bedenken. Dat geldt voor alle tracks op ons tweede album.”

Reynolds: “De ballad is het meest opvallende nummer op de plaat. Het laat een andere kant van ons zien en dat is tof. We hebben een goede balans gevonden tussen hard en zacht. Sommige tracks zijn snoeihard en duren twee minuten, terwijl er ook langere nummer op dit album staan. We klinken meer divers op ons tweede album.”

De teksten zijn erg belangrijk voor je Emma. Welke thema’s snijd je aan op de nieuwe plaat?
Boster: “Er staat een nummer over abortus op dit album. Een onderwerp waarover weinig gepraat wordt in de metalscene, terwijl het een ontzettend belangrijk thema is. Een vrouw hoort baas over eigen buik te zijn, maar dat blijken sommige mensen nogal lastig te vinden. Wetten moeten de wil en besluitvorming van vrouwen indammen. Dat is schokkend. Ook oorlogen en ons overlevingsmechanisme komen aan bod.”

Je schuwt opnieuw zware onderwerpen niet.
Boster: “Klopt. Toch zal dit nieuwe album minder zwaar zijn dan ons debuut. Voor ons eerste wapenfeit putte ik veel inspiratie uit mijn eigen leven en dan vooral uit traumatische gebeurtenissen. ‘Fragments Of A Bitter Memory’ is een erg persoonlijk album dat als verwerkingsproces dient. Ik heb veel aan mezelf gewerkt en zit nu beter in mijn vel. Na afloop van shows hoor ik van veel mensen dat ze zich in de teksten herkennen. Dat geeft een goed gevoel hoewel ik uiteraard niemand pijn gun.”

Was het lastig om de nieuwe plaat te maken?
Boster: “Nee. Het ging gemakkelijk en vlot. Tegelijkertijd was het ook erg stressvol. Voordat we de studio ingingen, had ik al ontelbaar vaak een zenuwinzinking gehad. Wat nu als ik niets meer te vertellen heb? Zit alles wat ik wil zeggen niet al in het debuut? Nee dus. Na een paar fijne gesprekken met mijn bandleden stroomden de ideeën weer volop en kwamen de woorden er snel uit.”

Reynolds: “Het was stressvol. Het voelt alsof er veel druk op onze schouders ligt en dat is niet gemakkelijk. Daarnaast zijn we ook perfectionistisch wat het opnemen van een album niet vergemakkelijkt. Gelukkig ging het in de studio erg vloeiend en kwam onze creativiteit goed naar boven. We hebben ons laten inspireren door bands als At The Gates, Killswitch Engage en The Black Dahlia Murder.”

De nieuwe plaat gaat vast gepromoot worden. Wat is het grootste verschil tussen toeren in Amerika en Europa?
Boster: “Naamsbekendheid! In Europa kent bijna niemand ons en moeten we onszelf continu bewijzen. Dat maakt je nederig. In Amerika hebben we al een fanbase opgebouwd, terwijl we die hier nog moeten opbouwen. Dat is hard werken, maar wel erg leuk.”