Counter Culture shorts nummer #26 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze zesentwintigste editie van shorts vind je vier mooie microreviews van de nieuwe albums van Nightrage, Less Than Jake, Ocean Grove en Homebound.
Nightrage – The Venomous (92)
Het Grieks/Zweedse Nightrage werd in 2000 opgericht door gitarist Marios Iliopoulos. In die periode was melodieuze deathmetal uit Gothenburg misschien wel het hipste metalgenre op aarde. Tijden veranderen en de muziekstroming heeft flink aan populariteit ingeboet. Nightrage blijft het genre trouw. Gelukkig maar, want deze gasten weten waar moddervette melodeath aan moet voldoen. Maak je borst maar nat en verheug je op botergeile gitaarsolo’s, pakkende riffs en bijtende schreeuwzang. Op dit zevende studioalbum is Nightrage weer op volle oorlogssterkte. Door bezettingswisseling werd de band tot trio gereduceerd op de meer ingetogen voorganger ‘The Puritan’. Op ‘The Venomous’ klinkt de band weer lekker vol en komen de gitaarsolo’s en galopperende riffs snoeihard uit je speakers. De intensiteit en kracht van deze muziek komt keihard binnen en voordat je het weet schop je al headbangend je hele huisraad aan gort. Nightrage houdt het genre levend en bewijst dat melodeath nooit verveelt als het met passie gespeeld wordt.
Recensent: Frank van de Ven
Less Than Jake – Sound The Alarm (80)
Hoe moeilijk, zwaar of oneerlijk het leven ook is: er is gelukkig altijd skapunk waar je op kunt terugvallen. Dit genre beurt je op, geeft energie en sterkt je. Tenminste… Als het goed wordt uitgevoerd. Een muziekstroming die gedijt op enthousiasme, passie en euforie moet aan al die vereisten voldoen. Zouteloze skapunk zonder punch is erger dan de zwaarste depressie. Less Than Jake weet dat en maakt sinds 1992(!) met rotsvaste overtuiging opbeurende skapunk. De combinatie van poppunk en ska klinkt nog steeds even fris. Deze muziek maakt je vrolijk. De zon komt tevoorschijn als je Less Than Jake draait. Op de EP ‘Sound The Alarm’ is dat niet anders. Het is bewonderenswaardig hoe deze band erin slaagt om decennialang pakkend en geloofwaardig te blijven. Het skajasje zit deze band als gegoten en wordt nergens melig (iets wat in dit genre niet altijd het geval is). Gooi je voorraad Prozac maar in de vuilnisbak: Less Than Jake is het medicijn voor de donkere dagen!
Recensent: Frank van de Ven
Ocean Grove – The Rhapsody Tapes (86)
Ocean Grove is aparte kost. Deze Australische band maakt een combinatie van noisepop, electrorock en grunge. Referentiekaders zijn bands als Twenty One Pilots Pilots en Gorillaz. Zo poppy als eerder genoemde formaties klinkt Ocean Grove echter nooit. Soms komt de invloed van DJ Shadow ook bovendrijven, want beats en soundscapes zitten ook stevig verankerd in het bandgeluid. Ocean Grove bestaat niet om te pleasen. Deze gasten durven te experimenteren en laten zich niet in een hokje stoppen. Dat siert ze. Raps, schreeuwzang en spoken word volgen elkaar op. Ondanks het feit dat de band alle kanten opgaat en zich niet aan genres houdt, klinkt dit album toch als één organisch geheel. Erg knap debuut! Avontuurlijk ingestelde muziekliefhebbers moeten deze spannende band zeker in de gaten houden.
Recensent: Frank van de Ven
Homebound – The Mould You Build Yourself Around (82)
Alsof de tijd heeft stilgestaan: Homebound produceert poppunk zoals die begin deze eeuw gemaakt werd. Denk aan Much The Same en Strung Out bijvoorbeeld. Ook oldschool emocore is van invloed geweest op het bandgeluid, want bij vlagen schiet Boysetsfire als referentiekader te binnen. Een metalen randje geeft de poppunk van het Britse Homebound net dat extra beetje spanning mee. ‘The Mould You Build Yourself Around’ bestaat uit intelligente poppunk met pit. Het tempo ligt hoog, er wordt met bezieling gezongen en de riffs zijn fel. De energie spat van deze EP af. Aan alles merk je dat Homebound een passieproject is en dat levert een intense schijf met pure muziek op.
Recensent: Frank van de Ven