De afgelopen maand zijn er nogal wat bands van formaat met een nieuwe plaat gekomen die fans op z’n zachtst gezegd verdeeld achterliet. Denk aan een Linkin Park, dat met de release van One More Light nu écht een popband is geworden, of aan een Paramore, dat op After Laughter een The 1975-achtige 80’s poprocksound laat horen. Nu kunnen we de poppunkers van All Time Low daar aan toevoegen. Hoewel, poppunk? Daar is op Last Young Renegade, het zevende studioalbum van het vrolijke kwartet uit Baltimore, weinig meer van te horen.
Duidelijke lijn
Last Young Renegade is de opvolger van Future Hearts, een plaat die, zo blijkt nu, een soort overgang vormde waarop All Time Low al zinspeelde op verandering. Dat resulteerde in een nogal schizofrene plaat die nergens echt in uitblonk. Op Last Young Renegade trekken de Amerikanen echter veel meer één lijn. De bas- en gitaarpartijen van Zack Merrick en Jack Barakat worden iets meer naar de achtergrond verdrongen, de vocalen van frontman Alex Gaskarth worden meer benadrukt en ook drummer Rian Dawson krijgt een grotere rol.
En ja, die eerste single, ‘Dirty Laundry’, dat was even schrikken. Deze zwaar elektronische, beats-gedreven track had net zo goed van The Weeknd kunnen zijn, maar gelukkig blijkt het geen leidraad te zijn voor de rest van het album. Met bijvoorbeeld de titeltrack en ‘Nice2KnoU’ laat All Time Low de vurige energie horen waar ze bekend om staan. Maar ook veel midtempo tracks liggen opvallend lekker in het gehoor. Op ‘Life of the Party’ wordt er geflirt met R&B. Dit nummer zal het vooral goed doen bij de nieuwere fans van de band. Achterop het album vinden we ‘Ground Control’, een samenwerking met de Canadese indiepoptweeling Tegan and Sara. Waar op Future Hearts nog Mark Hoppus (Blink-182), Joel Madden (Good Charlotte) en Simon Neil (Biffy Clyro) te horen waren, geeft deze samenwerking nogmaals aan dat All Time Low zich op nieuw terrein begeeft.
Nostalgie
Als er één centraal thema op deze plaat is, is het wel nostalgie. Meermaals refereert Gaskarth, die op deze plaat wederom alle songs heeft geschreven en dat absoluut niet onverdienstelijk doet, aan het verleden: van de plekken waar de band opgroeide tot de weg naar hun huidige succes. ‘Nice2KnoU’ is één van de punkier tracks op het album en is een ode aan de old school fans van de band: “This one’s for the dance halls, the dive bars and the 100 kids we used to play for at Ottobar every other weekend,” luidt de uitleg. Het is mooi om te zien dat de jongens hun roots niet zijn vergeten, zelfs al bevinden ze zich in hun carrière en in hun persoonlijk leven nu totaal ergens anders. Last Young Renegade is eigenlijk een bloedserieus album, wat je niet zo verwachten van een band die op het podium met bh’s speelt en grapjes over geslachtsdelen maakt.
De boodschappen die de band door het gehele album achterlaat wijzen niet alleen op het verleden, maar ook naar de toekomst. Wat de heren gaan doen wordt opvallend in het midden gelaten. Zo zingt Gaskarth op het melancholische ‘Good Times’: “I never want to leave this sunset town / But one day the time may come”. Op social media wordt er gespeculeerd dat de band een pauze gaat inlassen of misschien zelfs uit elkaar gaat, al strookt dat niet echt met het feit dat de heren deze herfst op hun grootste tour tot nu toe gaan (in oktober wordt de AFAS Live aangedaan) en nét een nieuw platencontract hebben getekend. En laat dat platenlabel nou Fueled By Ramen zijn, geroemd om hun goede ervaring met pop, rock en poppunkbands, en waar acts als Panic! at the Disco, Twenty One Pilots en het eerder genoemde Paramore na een relatief lange tijd in de ‘underground’ ineens enorme successen boekten.
Conclusie
All Time Low is volwassen geworden. Last Young Renegade is niet voor iedereen, maar dat geldt voor meerdere releases van deze band. De mannen ontdoen zich moedig van hun poppunkroots, maar de aanstekelijke, nog steeds dansbare poprock die we ervoor terug krijgen klinkt al met al niet verkeerd. Vooral de teksten en de productie vallen in positieve zin op. Met Last Young Renegade breekt voor All Time Low een nieuw hoofdstuk aan, en het zal fans ongetwijfeld benieuwen wat dat met zich meebrengt.