Dave Hause is weer eens in het land. De bevlogen punkrocker uit Philadelphia speelde in maart nog Bitterzoet plat, en heeft het blijkbaar zo naar zijn zin in Nederland dat hij ook tijdens de zomertour twee keer langskomt: een paar dagen geleden als support van Gogol Bordello in Doornroosje, en vanavond als hoofdact in Café Wilhelmina te Eindhoven. De show is volledig uitverkocht en dat zal iedereen hebben geweten ook, want het is druk en vooral heet, loeiheet in het muzikale café aan het Wilhelminaplein. Desalniettemin wordt er reikhalzend uitgekeken naar een avondje oerpunk van een steeds populairder wordende artiest.
Kayleigh Goldsworthy
De zaal wordt opgewarmd door Kayleigh Goldsworthy, singer-songwriter en tevens gitariste, toetseniste en achtergrondzangeres in de band van Dave Hause zelf. Ze speelt een paar nummers op haar akoestische gitaar, maar kan de aandacht van het publiek niet vasthouden. Er wordt vrolijk door haar optreden heen gepraat en Goldsworthy komt met steeds meer moeite uit boven het geroezemoes. Tim Hause (gitarist en broertje van) doet nog even mee, maar toch kan dit optreden niemand echt bekoren.
Dave Hause & The Mermaid
Dave Hause opent direct met ‘Bury Me in Philly’, van het gelijknamige album dat hij dit jaar uitbracht. Het is zijn derde soloplaat, maar hij bracht sinds eind jaren ’90 al albums uit als gitarist en/of zanger van Step Ahead, The Curse, Paint It Black en de band waarmee hij doorbrak, The Loved Ones. Hij begon zijn solocarrière ook echt solo: hij trad alleen met zijn gitaar op en maakte langzaam aan steeds meer naam, maar sinds Bury Me in Philly gooit hij het roer om door voortaan met een vaste band te spelen: The Mermaid.
De rootsy folkpunk die Hause maakt is wat minder wild dan wat hij met zijn eerdere bands produceerde, maar de energie waarmee The Mermaid speelt geeft het geheel net even wat extra power mee. Al snel blijkt dat Goldsworthy in een band veel beter tot haar recht komt, en ook drummer Kevin Conroy is in vorm. Hause zelf beschikt over een rauwe stem die bij vlagen doet denken aan die van Brian Fallon. Echter lijkt zijn stem wat op te zijn geraakt door het vele touren, dit is dan ook de laatste headlineshow op het Europese vasteland voordat Hause naar het Verenigd Koninkrijk vertrekt om nog een handjevol shows te doen met Gogol Bordello.
Punktroubadour
Toch doet Hause er alles aan om gewoon te knallen, en dat lukt hem met gemak. Er wordt gedanst, gesprongen, gezongen en het bier vloeit. Enkele inkakmomentjes daargelaten, weet Hause de aandacht goed vast te houden. Als een soort punktroubadour zingt hij over levenslessen, liefde, politiek en al het andere dat hem van het hart moet. Het dak gaat er steeds meer vanaf, al zorgt de warmte en het gebrek aan ruimte in het knusse caféetje ervoor dat het publiek zich redelijk rustig moet houden. Halverwege het concert vraagt Dave Hause de bartenders om meer water op het podium. Even later zorgt hij met het akoestisch uitgevoerde ‘Time Will Tell’ voor het eerste kippenvelmomentje van de avond.
Solo speelt Hause tegenwoordig niet zo vaak meer nummers van zijn oude bands, maar vanavond wordt er een uitzondering gemaakt: hij doet een uitzinnige versie van ‘Jane’ van The Loved Ones, wat voor de vele Loved Ones fans in de zaal een absoluut hoogtepunt is. Bovendien is dit zo’n nummer waarbij de absolute rockster in Hause naar boven komt: hoewel hij zich de hele avond al enthousiast over het podium beweegt, zijn het nummers als ‘Jane’ die het dichtstbij een echte punkshow komen.
Trump
In de toegift krijgen fans als kers op de taart nog onder andere ‘Dirty Fucker’, het messcherpe antwoord van Hause op de verkiezing van Donald Trump tot president van de Verenigde Staten. Hij zegt blij te zijn dat we het in Nederland een stuk beter doen, en dat hij zich hier altijd erg welkom heeft gevoeld.
Dave Hause & The Mermaid nemen na ‘Benediction’ een laatste buiging, en kunnen rekenen op een uitgebreid applaus. Deze band weet toch keer op keer weer te overtuigen. Na ruim anderhalf uur heerlijke livemuziek is het tijd om eindelijk al het zweet eraf te douchen, en uit te kijken naar de volgende keer dat Hause weer in de buurt is.