Counter Culture shorts nummer #69 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze negenenzestigste editie van shorts vind je acht mooie microreviews van de nieuwe albums van Youth Fountain, Masked Intruder, Sleep In, Louise Lemón, Backyard Babies, The Maension, In Motion en Imperial Age.

Youth Fountain – Letters To Our Former Selves (81)
Oldschool emo maakt een comeback. American Football, The Get Up Kids en Braid staan anno 2019 weer volop in de belangstelling. Youth Fountain heeft zich duidelijk door eerder genoemde bands laten beïnvloeden. ‘Letters To Our Former Selves’ heeft dan ook een nostalgisch sfeertje. De schreeuwzang geeft deze plaat pit en de heldere productie levert een warme ambiance op. Alle instrumenten komen goed naar voren en de zang ook. De fraaie teksten over volwassen worden trekken de aandacht.

Recensent: Frank van de Ven

Masked Intruder – III (78)
Masked Intruder ziet eruit als de mannelijke versie van Pussy Riot, maar klinkt als het jonge broertje van Weezer. Boos uiterlijk, brave muziek. De liedjes liggen goed in het gehoor en zijn familievriendelijk. Dit is een compromisplaat voor lange autoritten. Pa wil The Rolling Stones draaien, maar dat is volgens de kids ‘ouwe-lullen-muziek’. Ma zet op haar beurt graag The Carpenters op, maar dat vindt pa weer te soft. De kinderen luisteren liever naar 5 Seconds Of Summer, maar dat vindt vader te glad en ma te hard. Enter allemansvriend ‘Masked Intruder’! Dit is een beter gezongen versie van Weezer, maar dan zonder de oorwurmen en crunchy gitaren.

Recensent: Frank van de Ven

Sleep In – The Stars On Your Ceiling (73)
Sleep In maakt slaperige powerpop. Over passende bandnamen gesproken dus. Het lijkt erop alsof deze formatie musiceert met de handrem erop. De zanger lijkt zich in te houden als het gaat om uithalen, terwijl sommige refreintjes daar juist om schreeuwen. De gitaristen gaan ook nooit voluit en blijven binnen de lijntjes kleuren. Ook de drummer laat zich niet gaan. Dit had een broeierige plaat vol ingehouden woede kunnen opleveren, maar ‘The Stars On Your Ceiling’ is niet zo’n album. Sleep In houdt zich op de vlakte en blijft daar ook. Hier had een spannendere plaat ingezeten. Wat rest is een leuk tussendoortje voor de liefhebber van poppy altrock.

Recensent: Frank van de Ven

Louise Lemón A Broken Heart Is An Open Heart (99)
Soms komt muziek keihard binnen. Louise Lemón is zo’n artieste die je volledig van je sokken blaast. Haar bezwerende zang waarin pijn, verlangen en wanhoop samenkomen laat je niet meer los. Haar debuut ‘Purge‘ kwam binnen als een mokerslag en liet een nieuw talent horen. Opvolger ‘A Broken Heart Is An Open Heart‘ is mogelijk nóg beter en kun je vergelijken met een klap van een sloopkogel. Wat een plaat! Deze Zweedse combineert het desolate gevoel van Wovenhand met de duistere ondertoon van The Veils. De vocalen zijn meeslepend en zwoel. Als deze sirene uit je boxen schalt, moet je je afspraken voor die dag maar afzetten. Dit album werkt bedwelmend en neemt je mee naar een andere wereld. Een gitzwart oord waar gevaar en schoonheid hand in hand gaan.

Recensent: Frank van de Ven

Backyard Babies – Silver & Gold (89)
Als de inspiratie op is en muziekmagazines toch nog wat te schrijven nodig hebben, wordt de aloude uitspraak alias dooddoener ‘Rock is dood’ weer van stal gehaald. Grote namen (hoi Gene Simmons!) mogen losgaan en zeggen dat het in hun tijd beter was. Anno 2019 is het genre opnieuw doodverklaard en wordt er volgens zelfverklaarde experts geen spannende gitaarmuziek meer gemaakt. Onzin! Backyard Babies is namelijk het levende bewijs dat ruige gitaarmuziek die vanuit de onderbuik gespeeld wordt nog springlevend is. Deze plaat schuurt, knalt en rockt van begin tot eind. Als je hierbij stil kan zitten ben je of stokoud of een muziekhater. ‘Silver & Gold’ bewijst dat rock juist nu zeker bestaansrecht heeft en dat het tijd wordt om deze band in je hart te sluiten (als je dat nog niet gedaan hebt).

Recensent: Frank van de Ven

The Maension – Raevolution (77)
Benieuwd hoe de liefdesbaby van Metallica ten tijde van ‘Load’ en 30 Seconds To Mars zou klinken als deze zuigeling werd opgevoed door Marilyn Manson? The Maension geeft het antwoord. Gezwollen, grommende zang in de stijl van James Hetfield met uitgesponnen gitaarspel levert een bijzonder geluid op. ‘Raevolution’ combineert post-grunge met een vleugje elektronica en een snufje metal. Amerikaanser dan dit wordt alternatieve rock niet. Dit album klinkt als een klok, zit goed in elkaar en biedt voor ieder wat wils. Metalheads, rockers en alto’s vinden elkaar in deze release.

Recensent: Frank van de Ven

In Motion – Thriving Force (86)
Je zou niet verwachten dat er een Belg achter dit wel erg Scandinavisch klinkende In Motion zit. Dit project van Tom Tee kenmerkt zich namelijk  door virtuoos gitaarspel, pakkende melodieën en grunts waar ze in Gotenburg patent op lijken te hebben. ‘Thriving Force’ is een plaat voor fans van het betere gitaarwerk en moddervette solo’s. De spanning wordt van begin tot eind vastgehouden en dit album zet het liedje en niet zozeer de techniek centraal. Door het gebruik van verschillende gastzangers is deze schijf lekker gevarieerd. In Motion verdient meer aandacht. Tee zet een krachtig album neer waarin hij bewijst een geweldig muzikant te zijn. Ook als componist maakt hij een goede beurt. Als je trek hebt in een stevige pot metal waarin melodeath, post-metal en mathmetal samenkomen, is dit je ding!

Recensent: Frank van de Ven

Imperial Age – The Legacy Of Atlantis (80)
Opera meets metal. Het Russische Imperal Age is een acquired taste zoals dat zo mooi heet. Deze zeskoppige formatie maakt bombastische metal en is beïnvloed door klassieke muziek. Het levert een episch album op dat behoorlijk zwaar op de maag ligt. Je moet hier echt even voor zitten en voor in de stemming zijn. De zang is theatraal en de instrumentatie groots en meeslepend. ‘The Legacy Of Atlantis’ is een uur durende verhaal dat als album bedoeld is en niet als iPod-vulling. Fans van bands als Nightwish en Therion en klassieke muziek en Wagneriaanse opera’s kunnen hun hart ophalen met dit album.

Recensent: Frank van de Ven