Counter Culture shorts nummer #92 alweer. Geen zin om complete albumreviews met hele lange lappen tekst te lezen? Dan hebben wij de shorts voor je. In deze tweeënnegentigste editie van shorts vind je zes mooie microreviews van de nieuwe albums van Emmure, Make Them Suffer, New Found Glory, Masked Intruder, Accacia Strain en Neck Deep.
Emmure – Hindsight (76)
Emmure is dankzij frontman Frankie Palmeri uitgegroeid tot een cultband. De frontman is het enige overgebleven oerlid van deze formatie en daar is een reden voor. Palmeri is een zanger die er een sport van gemaakt heeft om iedereen tegen zich in het harnas te jagen met zijn attitude. Deze man trekt zijn eigen plan en heeft schijt aan iedereen die daar problemen mee heeft. Het heeft hem weliswaar vijanden opgeleverd, maar ook een hoop fans. Muzikaal gezien is Emmure een band van de oude stempel: if it ain’t broke don’t fix it. Er wordt vastgehouden aan de succesformule waarmee bekendheid vergaard werd. Palmeri en zijn huurlingen maken een compromisloze mix van nu-metal en deathcore. Het is lomp, nihilistisch en knetterhard. Boze muziek voor een niche publiek.
Recensent: Frank van de Ven
Make Them Suffer – How To Survive A Funeral (82)
Het Australische Make Them Suffer maakt symfonische metalcore. Hoe dat klinkt? Als een combinatie van bruut, melodisch gitaargeweld dat wordt afgewisseld met engelachtige, vrouwelijke clean vocals en spaarzaam ingezet pianospel. Deze ingrediëntenlijst lijkt op het eerste gezicht het recept voor een misbaksel van epische proporties, maar de praktijk wijst uit dat deze aanname niet klopt. De koks van Make Them Suffer weten precies wat ze doen en serveren een uniek gerecht. Muzikale lekkerbekken die graag verschillende stijlen in een nummer horen, zullen hiervan smullen. Een beetje vreemd, maar wel lekker!
Recensent: Frank van de Ven
New Found Glory – Forever + Ever x Infinity (87)
Op het tiende studio van New Found Glory klinkt New Found Glory weer heel erg als New Found Glory. Voorgaande zin geeft dus al precies aan wat je kunt verwachten: direct meezingbare poppunk die voor een euforisch gevoel zorgt. Het is knap dat deze veteranen na al die jaren nog steeds zo bevlogen en passioneel klinken. ‘Forever + Ever x Infinity’ is een kwaliteitsproduct van een iconische band.
Recensent: Frank van de Ven
Masked Intruder – III Turbo (78)
Hey, daar is Masked Intruder weer! In maart vorig jaar verscheen deze plaat al, maar dan met drie liedjes minder. Deze re-release heeft het predikaat ‘Turbo’ meegekregen. Leuk voor de fans die geen enkel nummer van deze band willen missen. Omdat ondergetekende net zo lui is als de besproken band hier een samenvatting van de review van vorig jaar aangevuld met een beetje extra tekst in de vorm van drie extra woorden*: “Masked Intruder ziet eruit als de mannelijke versie van Pussy Riot, maar klinkt als het jonge broertje van Weezer. Boos uiterlijk, brave muziek. Dit is een beter gezongen versie van Weezer, maar dan zonder de oorwurmen en crunchy gitaren. Geen onaardige heruitgave*.”
Recensent: Frank van de Ven
Accacia Strain – Slow Decay (76)
Accacia Strain is een deathcore band met heel wat jaren op de teller. De formatie is in de loop der jaren niet milder geworden en klinkt nog steeds gemeen en dreigend. Fans van onheilspellende, logge deathcore zullen prima uit de voeten kunnen met deze schijf.
Recensent: Frank van de Ven
Neck Deep – All Distortions Are Intentional (79)
Neck Deep maakt moderne arenarock voor emokids. De liedjes zijn pakkend, worden passioneel gezongen en zijn gericht op het gevoelsleven van jongeren. Voor de verandering klinkt de zang eens niet pathetisch en is het melodrama redelijk beperkt. Deze plaat zit goed in elkaar en is duidelijk met veel liefde gemaakt. Als je van emopop met een rocksausje houdt dan is dit je ding!
Recensent: Frank van de Ven